به تبعیض‌های آموزشی علیه زنان اعتراض کنیم

آیا می-دانید که در دفترچه انتخاب رشته کنکور کارشناسی امسال، 36 دانشگاه کشور، دختران را در 77 رشته تحصیلی نپذیرفته‌اند. بیش از همه، دختران در ورود به رشته‌های فنی- مهندسی- که مردانه تعبیر می-شوند اما در واقع بازار کار بهتری دارند- محدود شده-اند؛ اما چندین دانشگاه از ورود آنان به رشته‌هایی که سابقه فعالیت گسترده‌ای در آن دارند نیز جلوگیری کرده‌اند؛ از جمله رشته‌های راهنمایی و مشاوره و مددکاری اجتماعی در دانشگاه »علامه طباطبایی« و رشته فرش دستباف در »دانشگاه هنر اسلامی«.

آيا می‌دانید از سال 1377 در چندین مرحله، مقامات وزارت علوم، سازمان سنجش و برخی دیگر از مقامات دولتی خواستار اجرای طرح «سهمیه-بندی جنسیتی» برای محدود کردن ورود دختران به دانشگاه‌ها شدند. در اواخر فروردین 1382 رئیس سازمان سنجش از ایجاد سقف 50 درصدی در برخی از رشته‌های تحصیلی برای داوطلبان دختر خبر داد. سهمیه-بندی جنسیتی در دفترچه-های کنکور سال 1383 اعمال شد و در سال-های دیگر ادامه یافت. هم‌اکنون این سیاست چنان جدی پیگیری می‌شود که سهمیه زنان در دفترچه کنکور سال 90 در دو رشته و در سال جاری در 77 رشته از‌36 دانشگاه به صفر رسیده است.

پیش از این نیز دولت و مجلس در راستای ایجاد محدودیت و محرومیت زنان از آموزش برابر با مردان اقدام کرده-بودند. به طور نمونه، مجلس هشتم در سال 1388 طرح تبعیض‌آمیز »الزام پذیرش دختران در دانشگاه محل سکونت «-که به «بومی‌گزینی جنسیتی» معروف شد- را ارائه کرد. به واسطه این طرح، دختران به دلیل آنچه »حفظ امنیت« آنها خوانده می‌شود، تنها می‌توانستند در دانشگاه-های محل زندگی خود پذیرش شوند. در این صورت، آنها از حضور در دانشگاه-های معتبر که تنها در شهرهای بزرگ وجود دارد، محروم شده و از فرصت ارتقای جایگاه اجتماعی و اقتصادی‌شان نیز باز می‌مانند. چرا که بسیاری از دختران برای خروج از تفکرات بسته در مناطق کوچک، تنها از طریق پذیرش در دانشگاه-های شهرهای بزرگ فرصت ترقی و پیشرفت اجتماعی پیدا می‌کنند. ضمن آنکه تحصیل آنها در دانشگاهی معتبر به لحاظ شغلی به آنها فرصت رشد بیشتری می‌دهد پس به این ترتیب می‌توانند به لحاظ مالی نیز، خود و گاه خانواده خود را به سطح بالاتری بکشند.

آیا می‌دانید به واسطه سیاست «تفکیک جنسیتی» که به ظاهر برای اسلامی-کردن دانشگاه-ها اعمال می-شود، زنان از تحصیل در برخی رشته-ها محروم شده و در بسیاری از مواقع، فرصت حضور در برخی کلاس-ها را از دست می‌دهند. چرا که نیروی انسانی کم در نظام آموزشی ایران و هزینه-های زیادِ جداسازی زنان و مردان در دانشگاه‌ها، اجازه فراهم-کردن امکانات جداگانه برای زنان را نمی‌دهد و آنان اولین گروهی هستند که از دسترسی به خدمات آموزشی به دلیل نبود امکانات حذف می‌شوند.

آیا می-دانید که همه این تبعیض-های آموزشی علیه زنان مخالف قانون اساسی است. در اصول 3،‌ 19، 20، 21، 30 و 40 قانون اساسی بر رفع تبعیض میان انسان‌ها بر اساس جنس،‌ به ویژه در نظام آموزش و فراهم-کردن فرصت-های رشد معنوی زنان که علم-آموزی مهمترین ابزار آن است، تاکید شده-است.

علاوه بر این،‌ براساس ماده اول قانون الحاق دولت ایران به قرارداد بین‌المللی »مبارزه با تبعیض در امر تعلیمات« که به تبعیض‌های آموزشی علیه زنان اعتراض دارم
نمایندگان مجلس شورای اسلامی:
در سال‌های گذشته، هر بار زنان با تصمیمات جدیدی از سوی مجلس و دولت مواجه شده-اند که آنها را در تحصیل برخی رشته-ها با محدودیت یا محرومیت مواجه ساخته است.
به واسطه سیاست «تفکیک جنسیتی»، زنان از تحصیل در برخی رشته ها محروم می‌شوند، چرا که کمبود نیروی انسانی و امکانات در نظام آموزشی ایران، اجازه فراهم کردن کلاس-های جداگانه برای زنان را نمی‌دهد.
به واسطه طرح تبعیض-آمیز »الزام پذیرش دختران در دانشگاه محل سکونت»، دختران از حضور در دانشگاه-های معتبر که تنها در شهرهای بزرگ وجود دارد، محروم شده و از فرصت ارتقاء جایگاه اجتماعی و اقتصادی-شان نیز باز می‌مانند.
به واسطه »سهمیه-بندی جنسیتی» زنان و دختران با محدودیت-های بسیاری در ورود به برخی رشته-ها مواجه هستند و باید علی‌رغم همه فشار‌هایی که در جامعه بر آنها روا می-شود، تلاش چند برابر داشته باشند تا بتوانند به رشته-ای که می-خواهند وارد شوند.
فراتر از همه این سیاست‌های تبعیض-آمیز که در سال-های اخیر علیه زنان اعمال شده‌است، اعمال سیاست »حذف جنسیتی» در کنکور 90 و 91 است. اگر در سال 90 در دو رشته زنان حذف شدند، در سال جاری، 36 دانشگاه کشور، دختران را از حضور در 77 رشته تحصیلی محروم کردند. به واسطه این حذف، نه تنها زنان در تحصیل رشته‌هایی که از طریق آن می‌توانند موقعیت‌های شغلی بهتری داشته باشند محدود شده‌اند؛ مانند مهندسی و علوم کامپیوتر، مهندسی-های صنایع، برق، عمران و مکانیک، مدیریت دولتی و بازرگانی، هتلداری و حقوق.

بلکه چندین دانشگاه از ورود آنان به رشته‌هایی که سابقه فعالیت گسترده‌ای در آن دارند نیز جلوگیری کرده‌اند؛ اعم از رشته‌های راهنمایی و مشاوره، مددکاری اجتماعی، صنایع دستی و کارشناسی فرش.
چنین تصمیمات تبعیض-آمیزی آشکارا با اصل21 قانون اساسی که ایجاد زمینه‌های مناسب برای رشد شخصیت زن و احیاء حقوق مادی و معنوی او را از وظایف دولت می‌داند، در تضاد است؛ از همین رو:
 ما دانشجویان و شهروندان ایران به اعمال هرگونه محدودیت و محرومیت آموزشی علیه زنان که در کنکور سال‌های گذشته و امسال صورت گرفته اعتراض داریم و خواهان رفع هر گونه تبعیض هستیم که دختران را صرفا به دلیل زن بودن در ورود به دانشگاه با محدودیت مواجه کند.
 ما شهروندان ایران خواهان حق فرصت‌های برابر آموزش و اشتغال هستیم و طرح‌های تبعیض‌آمیز تفکیک جنسیتی، سهمیه‌بندی جنسیتی و حذف جنسیتی را نه تنها مفید نمی‌دانیم بلکه آن را باعث خانه‌نشینی زنان، پایین آمدن سطح مشارکت و کم‌شدن اعتبار اجتماعی و اقتصادی-شان، افزایش افسردگی و انواع آسیب-ها و اختلالات اجتماعی علیه آنان می‌دانیم.
 و در نهایت، ما دانشجویان و شهروندان ایران از شما نمایندگان مردم در مجلس می-خواهیم که از وزارت علوم، سازمان سنجش و رؤسای دانشگاه-ها بخواهید به این »سیاست‌های تبعیض‌آمیز« پایان دهند.
فرستنده:
محل امضا:
گیرنده: مجلس شورای اسلامی
نشانی: تهران، میدان بهارستان، کدپستی: 009821-39931 شماره تماس: 02139931

جزء قوانین داخلی ایران محسوب می‌شود، محروم-کردن یک شخص یا گروه از دسترسی به انواع یا درجات مختلف تعلیمات از »مصادیق تبعیض« شمرده می‌شود که دولت ایران با پیوستن به این قرارداد، موظف به رفع آن است.

اقدامات تبعیض-آمیز مجلس و مقامات دولتی از رؤسای دانشگاه‌ها گرفته تا وزیر علوم، مغایر با قانون است. این سیاست‌های تبعیض‌آمیز علیه زنان، بیش از پیش فرصت رشد هویت اجتماعی زنان را گرفته و مانع حضور قدرتمند آنها در جامعه می‌شود. از این رو، زنان یا فرصت ورود به جامعه را پیدا نمی‌کنند یا شرکتی بسیار ضعیف و شکننده در اجتماع خواهند داشت که خود باعث بروز آسیب‌های اجتماعی بسیار علیه آنان و در نهایت جامعه خواهد بود. بنابراین وظیفه هر شهروندی است که نسبت به این اقدامات اعتراض کند.

هم‌وطنان و دانشجویان، برای اعتراض به این تصمیمات ناعادلانه و تبعیض آمیز:

1- نامه-ای که در این بروشور برای اعتراض فردی به مجلس شورای اسلامی تهیه شده را از بروشور جدا کرده و پس از امضای نامه، آن را به آدرس مجلس شورای اسلامی ارسال کنید.
2- به هر تعداد که می‌توانید، کپی این نامه را تهیه کرده و از دوستان و آشنایان خود بخواهید با امضای نامه و ارسال آن به مجلس، اعتراض خود را اعلام کنند.

3- با نمایندگان کمیسیون‌های آموزش و تحقیقات، کمیسیون اصل 90 و همچنین نمایندگان شهر خود در مجلس از طریق تلفن، فکس، ایمیل، اس‌ام‌اس، و دیدار حضوری ارتباط گرفته و مخالفت خود را به عنوان یک شهروند در اعتراض به سیاست‌های تبعیض‌آمیز جنسیتی در نظام آموزشی به گوش آنها برسانید.

شماره تماس نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات:

محمد مهدی زاهدی (رئیس): 09128103806

علی اصغر زارعی (نایب اول): 09124909984

جواد هروی (نایب دوم): 09155195273

عباس مقتدایی (سخنگو): 09133113347

علیرضا سلیمی (دبیر اول):‌09188663460

قاسم جعفری (دبیر دوم): 09153116908

شماره تماس نمایندگان کمیسیون اصل 90 مجلس:

محمد علی پورمختار (رئیس): 09121591101

محمدرضا باهنر (سخنگو): 09121133262

روح الله حسینیان: 09121113261

حمید رسایی: 09123954156

فاطمه رهبر: 09122360222

مصطفی افضلی-فرد: 09143512612

حسین آذین: 09133913720

داوود محمدی: 09122811507

شماره تماس نمایندگان فراکسیون زنان مجلس:

لاله افتخاری: 09123275211

نیره اخوان بی-طرف: 09121483319

فاطمه رهبر: 09122360222

فاطمه آلیا: 09123942716

حلیمه عالی: 09153427565

شهلا میر-گلوی بیات: 09121551546

سکینه عمرانی: 09135348754

مهناز بهمنی: 09141310054

زهره طبیب زاده: 09122972328